بی تعادلی مالی، مشکلات روحی و جسمی، جدایی، ترس، عصبانیت، از دست دادن، ناامیدی، افسردگی، و اضطراب، تجربیاتی است که هیچ کودکی نباید با آن ها روبرو شود، ولی وقتی از نزدیک نگاه می کنیم، می توانیم جمعیت کودکانی را که هر روز با این ناراحتی ها روبرو هستند، ببینیم. این کودکان چه کسانی هستند؟ آن ها صدها هزار کودکی اند که در ایران والدین زندانی دارند. *

مطالعه ای که ماه سپتامبر در مجله سلامت و رفتار عمومی منتشر شد بر آثار زندان بر روی کودکان زندانیان تاکید می‌کند. این مطالعه نشان می‌دهد که زندان می‌تواند آثار دردناک تری نسبت به طلاق یا مرگ والدین بر جا بگذارد. همزمان با زندانی شدن والدین، مشکلات روحی و مالی خودش را نشان می‌دهد. بیش از نیمی از مردان و زنانی که در آمریکا دستگیر شده اند اعلام کرده اند که پیش از دستگیری نگهدارنده اولیه کودک شان بوده اند. این تغییر در شرایط خانواده اثر مخرب خود را بر روی تمام روابط خانوادگی باقی می‌گذارد. در حالی که دوسوم والدین زندانی با جرم های غیرخشونت آمیز در زندان هستند، این تغییرات و پدید آمدن این اضطراب ها، غیر ضروری به نظر می‌رسد.

خانواده ویلیام تنگ بلک در سال ۲۰۰۰، موفق و وضعیت زندگی شان پر رونق بود، ولی در صبح روز ۵ جولای همه چیز تغییر کرد. ویلیام دستگیر شد و برای ۱۰۴ ماه زندانی بود. پسر ۲۱ ساله اش، که به تازگی با هم ارتباط برقرار کرده بودند، به مواد مخدر روی آورد و مدتی بعد دستگیر شد. دختر ۱۴ ساله ویلیام، که پیش از دستگیری پدرش نمرات عالی در مدرسه می‌گرفت، افسرده شد، از کالج رفتن انصراف داد و در سن ۱۹ سالگی حامله شد .  پسر میانی اش که در زمان دستگیری ویلیام ۱۶ سال سن داشت به خاطر انگ اجتماعی که خانواده اش با آن مواجه شده بود، با مدرک عمومی تحصیلات ابتدایی ترک تحصیل کرد و در نهایت، پسر ۴ ساله ویلیام ناچار شد تا بخشی از سال های پایه ای کودکی اش را بدون پدرش بگذراند. علاوه بر نگاه کردن به سقوط فرزندان اش در زمان سپری کردن دوره زندان، ویلیام همچنین واقعیت تلخ دیگری را هم در مورد زندانی بودن پارتنر و ازدواج، فهمید. میزان ازدواج هایی که با زندانی شدن پارتنر به طلاق منجر شده تا ۳۲ درصد افزایش پیدا کرده است، چه طلاق در زمان بازداشت فرد رخ داده باشد و چه بعد از آن. شصت ماه بعد از زندانی شدن اش، ویلیام مدارک طلاق اش را دریافت کرد. ازدواجش نمی‌توانست با استرس باقی بماند. تجربه ویلیام، در میان زندان رفته ها، بسیار شایع است.

مطالعات نشان داده است که در مقایسه با کودکان با شرایط عمومی، محیط اجتماعی و شخصیت خانوادگی مشابه، داشتن والدین در زندان با مشکلات رفتاری و پایه ای مانند اختلال تمرکز، ناتوانی یادگیری، اختلال در صحبت کردن و تاخیر در رشد همراه خواهد بود. حتی اگر کسانی باشند که با این یافته موافق نباشند یا رابطه علت و معلولی بین زندانی شدن والدین و اختلالات رفتاری و روانی را باور نکنند، اضطراب های روانی و مالی قابل انکار کردن نیستند. مطالعات همچنین نشان می‌دهد که خانواده های کم جمعیت و کم درآمد بیشتر با زندانی شدن والدین شان مواجه می‌شوند.

نظام قضایی باید در برابر این واقعیت که سیستم فعلی مفید نیست، بیدار شود و نیاز دارد تا تغییراتی را اعمال کند که میزان موفقیت خانواده و فرد زندانی شده را هنگامی که فرد زندانی است و بعد از آزادی، ارتقا دهد. برای ویلیام پیشنهادات زیادی مانند تخفیف مجازات، زندانی شدن در خانه، خدمات اجتماعی و جبران خسارت به عنوان جایگزین زندان در مورد جرایم غیر خشونت آمیز وجود دارد. این خدمات همراه با خدمات درمانی برای بازگشت زندانی به جامعه، کمک در یافتن شغل و یادگیری مهارت های زندگی، به فرد کمک می‌کند تا خانواده ای را که والدین اش از زندان آزاد شده اند، دوباره بازسازی کند و خطر دوباره زندانی شدن را کاهش می‌دهد. نظام فعلی قضایی نه تنها زندگی والدین زندانی را تخریب می‌کند بلکه زندگی کودکان را هم نابود می‌کند.

ما نیاز داریم تا آثار بلند مدت نظام فعلی قضایی مان را تعریف کنیم و درک کنیم که ما به دلیل اضطراب های ناشی از شرایط روحی و مالی پیش آمده، تنها به بازتولید رفتارهای مجرمانه در کودکان می‌پردازم. باید راه بهتری وجود داشته باشد. 

* در مطلب اصلی، این کودکان، دو میلیون و ۷۰۰ هزار کودکی تعریف شده است که در آمریکا والدین زندانی دارند. در مورد ایران، آمار دقیقی وجود ندارد.

این پست٬ ترجمه خلاصه متون زیر است که توسط حامد فرمند برای سایت کویپی تهیه شده است:

۱- Tran Bui, Hoai. “Parental incarceration may be worse than divorce”. USA Today. 25 August 2014. <http://www.usatoday.com/story/news/nation/2014/08/25/parents-prison-incarceration-children-health/14457071/>.)

۲- Tank Black, William. “I went to prison, and  it nearly destroyed my family”. The Washington Post. 19 June 2015. <http://www.washingtonpost.com/posteverything/wp/2015/06/19/i-went-to-prison-and-it-nearly-destroyed-my-family/>.)

http://www.equalvoiceforfamilies.org/a-mothers-day-gift-kids-incarcerated-parents-reunite-3/#/1066

تصویر متن: https://sociologyofthefamily.wordpress.com/2011/11/11/families-and-imprisonment/