مجموعه ویدیوهای آموزشی تهیه شده برای موسسه بین‌المللی کودکان زندانیان توسط دکتر نیکول جعفری، روانشناس و متخصص رشد از جنینی تا کهنسالی
در این مجموعه ویدیو، دکتر نیکول جعفری ابتدا به طور مفصل توضیح می‌دهد که چرا ترامای زندانی شدن والدین با دیگر انواع تراما و حوادث رخ داده در دوران کودکی متفاوت و نیازمند توجه ویژه است.
عکس: فعالیت تفریحی کودکان در کمپی برای کودکان دارای والد زندانی؛ ویرجینیا – آمریکا؛ ۲۰۱۷ میلادی، عکس از: حامد فرمند
شهروندان چه وظیفه‌ای در مقابل کودکان زندانیان به عهده دارند؟ شهروندان به عنوان همسایه افرادی با والد زندانی، دارای فرزندی همبازی کودک فرد زندانی، عضوی از شورای شهر یا دارای امکان مطالبه‌گری از اعضای این شورا، عضو انجمن اولیا و مربیان یا یکی از والدین مسئول، یک فرد دانشگاهی یا فعال مدنی، چطور می‌تواند از کودکان زندانیان حمایت کند؟
چه نیازی است که هر فردی، حتی کسانی هم که ممکن است گمان کنند کودکی در اطراف‌شان نیست که تجربه زندانی شدن والدین‌اش را داشته باشد، لازم است تا درباره این گروه از کودکان مسئولیت بپذیرد؟
کودکان زندانیان، گروه وسیعی را شامل می‌شوند: کودکانی که به هر دلیلی که والدشان زندانی شده است، با آثار روانی، جسمی و رفتاری روبرو هستند.
– مربی‌گری می‌تواند از پیوستن کودک به باندها و گرایش او به رفتارهای پرخطر جلوگیری کند
– مربی‌گری می‌تواند در بهبود نتایج درسی کودک اثربخش باشد
– مربی‌گری می‌تواند به کاهش اضطراب و فشارهای روانی ناشی از زندانی بودن والدین منجر شود
– اطمینان حاصل کنید که مربی می‌تواند رابطه منظم و مداوم با کودک برقرار کند.
– اطمینان حاصل کنید که رابطه بین کودک و مربی برقرار شده و کودک تمایل دارد این ارتباط را ادامه دهد.
– مربی و کودک می‌توانند بخشی از زمان خود با یکدیگر را به گفت‌وگو، فعالیت بدنی یا ورزشی و یا انجام برنامه تحصیلی یا آموزشی اختصاص دهند.
– یک فرد بزرگسال می‌تواند نقش الگو را برای کودک ایفا کند و اثر مثبتی در مسیر رشد او بگذارد
– لازم نیست تا مربی تخصص ویژه‌ای داشته باشد. کیفیت رابطه او با کودک مهم‌تر است
– جنسیت مربی و کودک و سن کودک در شکل‌گیری این رابطه اثرگذارند
با زندانی شدن والدین کودک، اطرافیان او ممکن است این موضوع را با گفتار یا رفتار خود بروز دهند و به او نگاه ترحم آمیز داشته باشند.
آن‌چه کودک به آن نیاز دارد حمایت سالم است و توجه زیاد، نه تنها حمایت سالم محسوب نمی‌شود که می تواند آسیب‌های روانی، رفتاری و جسمی به همراه داشته باشد.
محل ملاقات و فضای زندان می‌تواند برای کودک اضطراب آفرین باشد.
آیا می‌دانستید کودکان، همیشه احساس یکسانی نسبت به زندانی شدن والدین ندارند؟
دانستن حس کودک به یافتن راه مناسب حمایت از او می انجامد.
به کودک کمک کنیم تا حس خودش مانند عصبانیت، خشم، دلتنگی یا ناراحتی را در هر لحظه بشناسد.
آیا می‌دانستید که گوش دادن به کودک، به او در عبور سالم از صدمات زندانی شدن والدین کمک می کند؟
بنابراین تلاش کنیم:
بدون قضاوت به حرف‌های کودک گوش دهیم.
با تکرار حرف‌ش، خلاصه کردن جملاتش و سوال پرسیدن، به او نشان دهیم که تلاش می‌کنیم تا او را درک کنیم.