این مطلب٬ ترجمه خلاصه تحقیقی است که در سایت میشیگان نیوز منتشر شده است. متن انگلیسی این مطلب٬ در بخش انگلیسی وبسایت کویپی نیز آمده است.
طبق تحقیق دانشگاه میشیگان٬ مادران زندانی در بازداشت گاه ها٬ از مشارکت در برنامه های آموزشی والدین که به کودکان شان کمک می کند تا از اثرات منفی زندانی بودن مادرشان دور بمانند٬ نفع خواهند برد.
از حدود دو دهه پیش٬ تعداد زنان زندانی افزایش زیادی داشته است و این به معنی بی سرپرست ماندن کودکان بیشتری بیرون از زندان است. گزارش ها حاکی از نگرانی مادران از انجام وظایف مادربودن شان٬ برای کودکان شان است در حالی که خود٬ داخل زندان اند.
برنامه های آموزشی پدر/مادربودن٬ به تعداد محدود و با فاصله زمانی زیاد٬ در زندان ها اجرا می شود٬ اما بازداشتگاه های موقت٬ از این امکان بهره مند نیستند.
محققین دانشگاه میشیگان٬ با اجرای برنامه ای آموزشی که با شرایط بازداشتگاه٬ بازتنظیم شده٬ به بررسی آثار این برنامه بر روی مادران زندانی پرداختند.
«مادران زندانی٬ با اشتیاق از برنامه استقبال کردند. این٬ فرصتی بود که در اختیار داشتند تا به صورت فعال و مثبت در حالی که در زندان هستند٬ به کودکان شان فکر کنند.» این را٬ میلر٬ کمک پروفسور مدرسه سلامت عمومی دانشگاه میشیگان گفت.
«دور شدن از خانواده٬ و سخت بودن ملاقات ها (به دلیل دوری راه٬ مسایل مالی و …) از جمله طبیعی ترین آثار زندانی شدن مادران (پدران)است.»
میلر همچنین گفت: «مادرانی که در این برنامه آموزشی شرکت کرده اند٬ با علاقه در گفت و گوهایی شرکت می کردند که به بحث درباره نحوه مواجهه کودک با استرس٬ کنترل شرایط مالی٬ مصرف الکل و مواد مخدر و خودکنترلی می پرداخت. آن ها در پایان دوره آموزشی٬ علاقه کمتری به تنبیه بدنی کودک برای تربیت او نشان دادند.»
«رابطه پدر-مادر و کودک٬ برای ایجاد شرایط رشد مناسب برای کودک و کاهش بروز رفتارهای منفی توسط نسل آینده٬ تاثیر بسیاری دارد.» میلر ضمن گفتن این نکته٬ تاکید کرد:«این ارتباط٬ همچنین توانایی بالقوه بالایی در ایجاد تغییر در رفتار پدر/مادر ها دارد.»
«اگر برنامه های آموزشی داخل بازداشتگاه ها نه تنها می تواند به افزایش توانایی تربیت کودک منجر شود٬ بلکه روش های نوین مقابله با اضطراب را آموزش می دهد٬ پس می تواند توانایی کمک به مقابله مناسب تر با شرایط اضطراب زای خارج از زندان را هم دارا باشد.»